Ik werd geboren op 19 mei 1986 in Utrecht, waar ik woonde samen met mijn twee oudere broers en mijn ouders. Als klein jochie zong ik al mee met mijn grote voorbeelden André Hazes, Willy Alberti en Engelbert Humperdinck. In 2003 ging mijn muzikale avontuur van start. Mijn broer Dennis en ik vonden het zo leuk om ‘herrie’ te maken, dat we een geluidssetje kochten. Het begon met draaien op familiefeestjes, maar op aandringen van mijn broer ging ik ook steeds meer oefenen met zingen. In de bouw werkte ik samen met Wim, lid van het Zwanenkoor, en met hem had ik het ook vaak over muziek. Hij vroeg me of ik ‘Droomland’ kende, en zo gebeurde het dat ik bovenop de zaagtafel dat liedje stond te zingen, voor mij een hele dierbare herinnering. Ik bleef oefenen bij Dennis in de woonkamer, en nam ook zangles. Toen ik een keer met m’n broer in Peter Beense was, heeft hij gevraagd of ik mocht zingen. Dit pakte zo goed uit dat ik daarna meerdere keren mocht invallen als de vaste zanger niet kon. Vanaf dat moment is het balletje gaan rollen en stond ik steeds vaker in verschillende kroegen in Amsterdam en Utrecht.
 
In 2007 ging Dennis trouwen, hij stond erop dat ik op zijn bruiloft ook zou zingen. Onder de gasten waren Henk Kamphuis en Rene Muller, toentertijd een zangduo. Zij drongen aan dat ik serieus werk zou gaan maken van mijn zangcarrière. In 2008 heb ik daarom mijn eerste single uitgebracht; ‘Waarom kan ik geen afscheid nemen’, met hulp van mijn ouders en grootouders. Ik had nog geen idee hoe het werkte, en stond er ook nog niet bij stil dat ik misschien wel een videoclip moest maken. De single beviel zo goed dat ik een album wilde maken. Ik vroeg Pascal de Vormer om liedjes voor mij te schrijven, en zo kwam in hetzelfde jaar het album ‘Laat m’n dromen maar dromen’ uit. Ik gaf de cd-presentatie in het Vechthuis in Utrecht en deze was binnen een maand uitverkocht. Inmiddels had ik het zo druk met zingen dat ik er mijn baan van kon maken, het kon niet op!
 
In 2009 bracht ik mijn volgende single uit, ‘Alsof de hemel opengaat’. Nu maakte ik wel een videoclip, die zelfs werd uitgezonden op TV Oranje. Deze single was de voorganger van het album ‘Wacht nog heel even’, wat ik in 2010 maakte samen met Bram Koning. De cd-presentatie van dit album gaf ik in het supportershome van FC Utrecht, dit keer was de avond binnen één week uitverkocht. In dat jaar overleed mijn opa. Hij was zo belangrijk voor mij en had mij zo geholpen met mijn carrière, dat ik besloot een nieuwe versie van ‘Waarom kan ik geen afscheid nemen’ uit te brengen, het lievelingsnummer van mijn opa. Nog steeds vind ik het moeilijk om dit nummer te zingen.
  
In 2011 bracht ik twee singles uit, beiden door Bram Koning geschreven; ‘Het maakt me niets uit’ en ‘Zing met heel je hart’, een duet met Martin van Doorn. De eerste single kreeg ook een videoclip en beide singles werden goed ontvangen en gedraaid bij onder andere Radio NL.
In 2012 maakte Bram Koning opnieuw twee liedjes voor me; ‘De zomer van ons leven’ en ‘Oh sorry Gina’, beiden met videoclip. Ook deze singles werden kleine succesjes.
 
In 2013 schreef ik voor het eerst zelf de tekst voor een single, namelijk ‘Laat me nu niet alleen’, ik heb hier jammer genoeg nooit een clip bij gemaakt. De film ‘Valentino’ kwam uit, en tot mijn grote verbazing zat het originele nummer van ‘Oh sorry Gina’ in de soundtrack. Ik besloot samen met Bram Koning en Niels van der Horst een remix te maken en bracht ‘Oh sorry Gina’ opnieuw uit. Dit nummer was misschien wel mijn grootste bescheiden succes tot nu toe. Het was een veelbewogen jaar. Ik kreeg samen met mijn maatje Danny Nicolay een vaste avond in de La Bastille XL in Amsterdam, had het ontzettend druk met zingen door het hele land, mijn relatie ging uit en ik verhuisde aan het einde van het jaar naar Amsterdam om bij mijn nieuwe liefde Linda te gaan wonen. Ondertussen bracht ik ook nog een nieuwe single uit, die mij toen paste als een jas; ‘Ga nu maar weg’. Voor mij was dit het beginpunt van een nieuw leven.
 
In 2014 kreeg ik nog meer voet aan de grond in Amsterdam, ik werd één van de huiszangers van Bolle Jan. Ik bracht de single ‘Puur Geluk’ uit, een soort van vervolg op ‘Ga nu maar weg’. Ik was druk bezig met een album en nog meer singles, die ik in 2015 uit hoop te brengen. Ik gaf me op voor Bloed, Zweet en Tranen, waar ik met het nummer ‘Daar sta je dan’ van René Froger ben doorgedrongen tot de tv-audities. Begin 2015 is mijn auditie uitgezonden. Ik kwam terecht op de hotseat bij Dré en Lange Frans, maar heb de volgende ronde helaas niet gehaald. Het was wel een geweldige ervaring, en een prachtig begin van het nieuwe jaar!
 
In februari bracht ik ‘Ik mis je zo’ uit, origineel een single van Will Tura. Dit is een plaat waarbij denk ik iedereen wel een bepaald gevoel heeft. Waar ik ‘Ik mis je zo’ ook zing, altijd staat er wel iemand met tranen in de ogen. Niet dat ik dat zelf zie, want dit nummer raakt ook mij zo, dat ik het alleen maar met m’n ogen dicht kan zingen.
 
Tijd voor wat vrolijkers.  In juli kwam de single ‘Jij bent zo mooi’ uit. Voor de promotie ben ik gaan samenwerken met Nel van Olm, en zij heeft ervoor gezorgd dat er weer veel nieuwe deuren voor me opengaan. Ook ben ik een samenwerking aangegaan met Karl Kaspers en Ger Oerlemans, en samen hopen we in de loop van het jaar met een knaller van een album te komen! Hou me dus in de gaten!