Edsilia Rombley is een souldiva met een fijn oor voor goede songs, ze is nog altijd ‘Hemel en aarde’ en ze is vooral zangeres en helemaal zichzelf – of ze nu in het Nederlands of in het Engels zingt, met een band in het theater, met een jazzpianist of met een groot orkest. 

Edsilia (1978) begint op haar vijftiende als zangeres van de R&B-act Dignity. Als ze zeven jaar later eerst de Nederlandse en daarna de Europese Soundmixshow wint, neemt haar carrière een vlucht. Met het liedje Hemel en Aarde wordt ze in 1998 vierde op het Eurovisie Songfestival. Na dat succes neemt ze Edsilia en Face to Face op, twee Engelstalige albums. Edsiliawordt geproduceerd door het vermaarde duo Fluitsma en (X Factor-jurylid) Van Tijn. Face to Face, haar eerste samenwerkingsproject met Tjeerd Oosterhuis, bevat onder meer een duet met zijn zus Trijntje.

Begin 2006 doet Edsilia mee aan het populaire tv-programma Dancing With The Stars. Na die show gaat ze de studio in voor de opnames van Meer Dan Ooit, een album met alleen Nederlandstalig repertoire. Edsilia: ‘Natuurlijk zong ik al in het Nederlands, maar aan het idee van een heel album moest ik toch wennen – tot ik ergens een melodie hoorde en er spontaan in het Nederlands bij begon te zingen.’ Na dat ene liedje kwamen er meer, en al gauw werd het een uitdaging om Nederlandse nummers te schrijven en te vinden die een afspiegeling waren van haar persoonlijkheid. 

Op Meer Dan Ooit manifesteert Edsilia zich letterlijk meer dan ooit. Zo schrijft ze een groot deel van de teksten en is ze sterk betrokken bij het schrijven, arrangeren en produceren van de songs. ‘Dat was het begin van een nieuwe fase in mijn leven,’ aldus de zangeres. 

Twee jaar later is het alweer tijd voor Edsilia’s derde theatertour, Laat Mij Maar Zingen. De titel vertelt kort en bondig wat ze het liefst doet, en de voorstelling illustreert dat levendig, met een collage van haar favoriete muziek, van Nederlandstalige nummers tot klassiekers van Aretha Franklin en andere vroege invloeden. ‘Het idee achter deze show was een optelsom van de vragen die ik me toen, rond mijn dertigste, begon te stellen. Wat wilde ik van het leven, wat was mijn doel, hoe zou mijn toekomst eruit zien? De uitkomst was helder. Ik ben wie ik ben, en ik blijf graag dicht bij mezelf. Hoe? Laat mij maar zingen!’